20 فوریه 2024- مطالعه ی اخیراً منتشر شده در Frontiers in Endocrinology ارتباط بین سطح هموگلوبین (Hb) و تراکم استخوان (BMD) و خطر شکستگی 10 ساله را در میان جمعیت مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) شناسایی کرد.
این مطالعه دیدگاه جدیدی در مورد ارتباط سطح هموگلوبین و تراکم استخوان با خطر شکستگی ارائه کرد.
این مطالعه همچنین نشان داد که سطوح نسبتاً بالای هموگلوبین از کیفیت استخوان در جمعیت مردان مسن مبتلا به دیابت نوع 2 محافظت می کند، اما سطوح پایین تر هموگلوبین با تراکم استخوان پایین تر و خطر بالاتر شکستگی در آینده در جمعیت زنان غیر مسن مبتلا بهT2D مرتبط است.
محققان نوشتند: «اثر محافظتی هموگلوبین بر استخوان تحت تأثیر جنسیت و سن قرار دارد و تنها در مردان مسن و زنان غیرمسن مبتلا به دیابت 2 ادامه دارد».
پوکی استخوان، یک نوع بیماری استخوانی است که با استخوانهای ضعیف‌تر، شکننده‌تر و کاهش تراکم استخوان مشخص می‌شود. مطالعات نشان داده اند که در بیماران مبتلا به دیابت به ویژه در جمعیت آسیایی خطر پوکی استخوان بیشتر است. بروز کم خونی نیز در بیمارانT2D در مقایسه با جمعیت عمومی بیشتر است. تحقیقات قبلی ارتباط بین کم خونی و پوکی استخوان را در افراد مبتلا به T2D، صرف نظر از جنسیت و بدون طبقه بندی بر اساس سن، شناسایی کرده اند.
با توجه به پیشینه ی فوق، دکتر Ren-xuan Li، و همکارانش از دانشگاه شاندونگ در چین، به بررسی ارتباط بین سطوح هموگلوبین و تراکم استخوان و خطر شکستگی در جمعیت دیابت نوع 2 در سنین مختلف پرداختند.
برای این منظور، آنها یک مطالعه مقطعی را شامل 641 بیمار مبتلا بهT2DM (57.9٪ مرد) انجام دادند. تراکم استخوانیfemoral neck یا گردن استخوان ران (FN)، ستون فقرات کمری (LS) و کل ران (TH) با استفاده از جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه اندازه گیری شد.
احتمال شکستگی 10 ساله با استفاده از ابزار ارزیابی خطر شکستگی (FRAX) ارزیابی شد. هموگلوبین و سایر شاخص های بیوشیمیایی در یک آزمایشگاه تایید شده در یک بیمارستان، اندازه گیری شد. در این مطالعه، محققان از مدل های افزایشی تعمیم یافته (GAMs) برای شناسایی ارتباط بین Hb و BMD و خطر شکستگی استفاده کردند.
این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:
· بیماران مبتلا به پوکی استخوان نسبت به جمعیت بدون پوکی استخوان سطوح هموگلوبین کمتری داشتند و تراکم استخوان در بیماران مبتلا به کم خونی نسبت به جمعیت بدون آنمی، کمتر بود.
· در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، تنوع وابسته به جنس و سن در ارتباط بین سطوح HGB و BMD و خطر شکستگی وجود داشت.
· در مردان مسن، سطح هموگلوبین تعیین کننده ی مستقلی برای تراکم استخوان بود و با تراکم استخوانهای FN وTH همبستگی مثبت داشت.
· در زنان غیر مسن، سطح هموگلوبین تعیین کننده مستقلی برای تراکم استخوان و خطر شکستگی استخوان بود، ارتباط مثبتی با تراکم استخوانهای ذکر شدهداشت و با احتمال 10 ساله خطر شکستگی ارتباط منفی داشت.
· مدل های افزایشی تعمیم یافته،یک ارتباط خطی مثبت بین سطح هموگلوبین و تراکم استخوانهای ذکر شده در بیماران زن غیرمسن نشان داد، اما در بیماران مرد مسن چنین ارتباطی مشاهده نشد.
محققان نوشتند: "مطالعه ی حاضر برای اولین بار نشان داد که سطوح پایین هموگلوبین با کاهش تراکم استخوان های FN و TH در جمعیت T2D مردان مسن تر و سطوح پایین تر Hb با تراکم استخوان کمتر و خطر شکستگی بیشتر در آینده در جمعیت T2D زن غیر مسن همراه است. سطوح نسبتا پایینHGB در این جمعیت ممکن است یک عامل خطر مستقل برای پوکی استخوان و شکستگی های ناشی از پوکی استخوان باشد."
آنها در پایان نوشتند: برای تایید این نتایج و بررسی مکانیسم های بالقوه نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد.
منبع:
https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/study-identifies-association-of-haemoglobin-levels-with-bmd-and-fracture-risk-in-patients-with-type-2-diabetes-124714